غروب را دوست دارم،در نزدیکی خانه ما،در نزدیکی پنجره،که اگر پنجره را باز کنیم درختی ست
که همیشه یادم،و یادمان می اندازد که هنوز هم حیات ادامه دارد و یادم می اندازد که پاییز است
زمان عکس:صدای اذان از چند مسجد اطراف به گوش می رسید...
نمیدانید چه زیبا بود..دیدن منظره،و شنیدن اذان...که میپیچید...در نسیم غروب
حالی به حالی میشوی...
..ناب..
گاه گداری در حیات انسانی ام چقدر نیازمند تلنگری از سوی محبوبم یعنی خدا هستم!
با تمام وجودم ستایش میکنم این گاهی ها را زیرا مرا به خویشتن باز میگرداند.
در اینجا قطعه ای از دست نوشته های خودم را برایتان به یادگار میگذارم!
باشد که قدری اندیشه کنیم.
من اینجایم دلم تنها
تو آنجایی!
دلت لبریز از رویا
گهی اینجا،گهی آنجا
منم عاشق و بی پروا
تویی همدم در این صحرا
"یا علی مدد"
